No.3978
Сярод усіх відаў транспарту мне заўжды былі цікавыя тралейбусы. Найлепшага ўзору рабскага менталітэту за натуру тралейбуса не знайсці. Калі б бліналапатная скотавыродзія сапраўды існавала, то ў ёй бы жылі толькі тралейбусы, трамваі ды адна маршрутка, якая ім водзіць па губах кожны дзень.
Дурнаватыя стварэнні, якія ідуць па цячэнні, нібыта шэры натоўп. Як толькі спыняюцца ехаць па правадах, дык адразу ж пачынаецца гэты лямант «я не паеду далей, у мяне току няма». Ды які на халеру ток! Во, паглядзі ля сябе. Вось аўтобус едзе, куды хоча, вось чырвоны тралейбус едзе, куды хоча, вось маршрутка прыпыняецца, як быдла, прама перад табой, не ўспрымаючы цябе ў сур'ёз. А ты яшчэ і трываеш, і будзеш трываць! Бо тралейбус — гэта раб.
І разумеючы тое, што жыць ім толькі на прывязі, яны спагнаюць сваю злосць на мне і іншых беларусах, калі пад'язджаюць да прыпынку, пакуль я толькі выходжу з пад'езда.
Дык гэтых рабоў прыгонных яшчэ і замяняюць новымі сабратамі, якія могуць есці тое, што і яны, толькі без рабскага павадыра – правадоў. Яны тыя ж самыя рабы, затое могуць ехаць часам і без іх.
Хаця сапраўдныя рабы сістэмы – гэта мінскі трамвай.
Зрабілі 3-4 роўныя шляхі (у два бакі толькі, поўнач і поўдзень) і катаешся сабе год па калдаёбінам і трасеш людзей на фарш. Пры гэтым паламаўся адзін трамвай – паралізавана ледзь не ўся гарадская сістэма.
А яшчэ там шмат кантралёраў. Кантроляць яго, прыгонную чэлядзь. І нас. А мы як тралейбусы, трываем. Не забудзьцеся купіць квіток.
No.3980
>>3978бляць, зараз бы яшчэ рэсэнтымент з-за тралейбусаў адчуваць.
і патлумач калі ласка тэйк пра трамваі, бо з усіх відаў грамадскага транспарту ён самы піздаты - ніякіх пробак, як і з метро, толькі на зямлі і няма рызыкаў захразнуць дзесці ў тунэлі.